Χτύπησε τρείς πάλι στον τοίχο το ρολόϊ
τα μάτια κόκκινα κι ο νους να ταξιδεύει
πού κάνει στάση την αυγή και ποιόν γυρεύει
σε ποιό λιμάνι σταματά το μοιρολόϊ
Μικρό πουλί, ψυχής πνοή και τ' άστρα, θέ μου
αν δεν ξημέρωνε θα ζούσα τώρα, πες μου
πες μου που φτάνει το ταξίδι πού τελειώνει
πού πάει πετώντας η ψυχή, πού μερακλώνει
Η Ανατολή σα κεχριμπάρι λαμπιρίζει
μα η ματιά σου ραγισμένο πια γυαλί
για πού πετάει αυτό το αγέροχο πουλί
με τι κουράγιο αυτό τον κόσμο αντικρύζει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου