Η συγκίνηση είναι φανερή.... Το συναίσθημα γνωστό όπως κάθε χρονιά τέτοια μέρα... Εγώ αδιάφορη. Όλες οι μέρες είναι ίδιες λεω και ξαναλέω.... Όχι άλλα δάκρυα, όχι άλλες κηδείες... έστω κι αν είναι συμβολικά όλα αυτά. Ναι, μα συμβολική είναι και η Ανάσταση κι αυτήν θα τη χαρούμε δεόντος.... Όλα ίδια.... Κι εγώ αδιάφορη. Και να σκεφτείς πως με βαφτήσανε Αναστασία..... Όλα ίδια... λες και έχω αλλάξει πλανήτη, λες και δε ζω εδώ ανάμεσά σας.... Αλήθεια.... ζω ανάμεσά σας;;;; κι αν όχι, τότε πού ζω;; Πάντως... ΖΩ.
"Σήμερον κρεμάται επί ξύλου" .... όπως κάθε καλός άνθρωπος "κρεμάται" γενικώς!
Την καλησπέρα μου να έχεις. Απόψε σιωπηλοί.
ΑπάντησηΔιαγραφή