Τράβα πιο πέρα...

Τι άλλο να σκεφτείς ίσα με δω..
Τσίγκο σου δώσαν,
κάλπικο θησαυρό..
Όξινη βροχή ρέει απ’ τους ουρανούς..
Αρρώστια πέφτει
στους θνητούς..
Μα η αδέσποτη η καρδιά ξυπνάει..
Λάθη και πόνους
λησμονάει..
Ψευδαισθήσεις με φόντο κόκκινο και λάγνο..
Μα είναι μαύρο..
δες είναι μαύρο..
Καταστροφές και λαίλαπες μπροστά σου..
Στα ζάρια παίζουν
την ομορφιά σου..
Όμηρος κρατιέσαι
οικειοθελώς..
Για κοίτα...
άρρωστο το φως..
Θλίψη ανεμίζει τα πανιά,
κατάρτια τσάκισε..
Καράβι ακυβέρνητο ο νους σου
λάκισε..
Πάει σε καιρούς παλιούς,
θυμάσαι νέκρα..
Όλα συνθλίβονται απ’ την πέτρα..
Τώρα τι κάνεις δε μου λες;
Σβηστές ν’ ανάψεις πας φωτιές..
Μέσα στη στάχτη του καιρού
μικρέ αγέρα..
Τράβα πιο πέρα..
τράβα πιο πέρα..