Κει πάνω που στέκεσαι..
Δε φτάνω..
Στα σύννεφα τα μαύρα..
Δε βλέπω..
Ο ήλιος χάθηκε νωρίς..
Κρυώνω..
Η ανάσα της βραδιάς..
Πληγώνει ..
Η γλύκα της προσμονής..
Νεκρή;..
Έχει έρθει νύχτα σκοτεινή..
Χωρίς αστέρια..
Εγκατάλειψη στο νου μου..
Σωπαίνεις..
Σε πόθησα με ορμή στο αίμα..
Κοκάλωσα..
Φύγε απ’ της σιωπής την αγκαλιά..
Σε μένα έλα..
Διώξε το γκρίζο απ’ την καρδιά..
Λιακάδα εδώ..
Σε μένα έλα..
Δε φτάνω..
Στα σύννεφα τα μαύρα..
Δε βλέπω..
Ο ήλιος χάθηκε νωρίς..
Κρυώνω..
Η ανάσα της βραδιάς..
Πληγώνει ..
Η γλύκα της προσμονής..
Νεκρή;..
Έχει έρθει νύχτα σκοτεινή..
Χωρίς αστέρια..
Εγκατάλειψη στο νου μου..
Σωπαίνεις..
Σε πόθησα με ορμή στο αίμα..
Κοκάλωσα..
Φύγε απ’ της σιωπής την αγκαλιά..
Σε μένα έλα..
Διώξε το γκρίζο απ’ την καρδιά..
Λιακάδα εδώ..
Σε μένα έλα..
Η γραφή σου μου αγγίζει την ψυχή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλυκειά μελαγχολία...η λιακάδα σου
Η λιακάδα για να φανεί θέλει και γελαστούς ανθρώπους και τραγούδια και χαρές και όμορφα τοπία και... και.... και την ίδια τη μελαγχολία μερικές φορές, για να μπορεί να εκτιμηθεί... Φιλιά.
ΑπάντησηΔιαγραφή