Ο Αρχέγονος νόμος...

Έχω ανάγκη από την απόλυτη σιωπή!

Έχω ανάγκη να εξαφανιστώ....

Να μην ακούω τίποτε και κανένα!!!!

Παρά ίσως μόνον τους ήχους της φύσης.

Των πουλιών, των κυμμάτων,

των δένδρων που θροΐζουν από τον αέρα....

Αυτούς τους ήχους ανέχομαι

αυτοί οι ήχοι ίσως με κάνουν καλά....

Θόρυβο ανθρώπινο δε θέλω!!!
Μακάρι να μπορούσα να γίνω τώρα δα

ένα δένδρο κι εγώ....

ένα λουλούδι, ένα πουλί, ένα κύμα

κάτι τέλος πάντων που δεν έχει νοημοσύνη!

Τουλάχιστον τη νοημοσύνη των ανθρώπων...

Με πονάνε οι άνθρωποι κι ας είμαι ένας απ' αυτούς....
Με ηρεμεί η φύση....

Δίνει πάντα απλόχερα τα αγαθά της

χωρίς ποτέ να σου πει "εγώ σου έδωσα αυτό....

"χωρίς ποτέ να σε προδώσει.

Η γεναιοδωρία στην απόλυτη έκφρασή της!
Σε γεννά, σε θρέφει, και σε τιμωρεί...

αλλά μόνον όταν εσύ έχεις κάνει τα δέοντα

για να αξίζεις τιμωρία....

Η ύβρις και η Νέμεσις!!!

Ο αρχέγονος νόμος.
Αχ! να μπορούσα να είμαι ένα μικρό πουλί....

να μπορούσα να είμαι ένα κύμα...

Ένα δένδρο, ένα κλαδί, ένα φύσημα του ανέμου...

Αλλά δεν μπορώ....

Η μοίρα μ' έκανε άνθρωπο....

__________________________________

~ Τατιάνα ~ © 23-10-2006 @ 13:50