Οι σάρκες μας...
χιλιόμετρα μακριά...
...οι ψυχές μας αγκαλιά...
το βράδυ.
Μ’ ενέργεια αγάπης
... φωτιάς,
λουζόμαστε τ’ αστέρια
δεμένα χέρια....
στη φυλακή
των αποστάσεων.
Συμβιβασμοί...
λίγα περιθώρια...
υποφέρει
η σάρκα...
δίχως άγγιγμα
λυτρωτικό.
Γι’ αυτό θα ‘ρθώ!
Να μας λυτρώσω
μα...
... θ’ αργήσω λίγο ακόμα.
θέλω να μπω
στο σώμα....
που σου αρμόζει να φιλάς.
Να το λατρεύεις....
όπως λάτρεψες
το άϋλο κορμί μου
... της φωτιάς.
Θεά να γίνω...
θυσίες να μου προσφέρεις...
Κι εγώ....
ευτυχισμένη...
να γελώ!
και να σου δίνομαι
σαν τότε...
Μια τέλεια θεά....
δική σου,
ολόδική σου,
φιλί και ανάσα
στη ζωή σου!
Μόνο δική σου....
μοναδική σου....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου