1 Φεβ 2007

Ένα τσουβάλι για όλους;;;

Καλό μας μήνα!!!! Προβληματισμούς και σκέψεις γέμισε η μέρα.....
Είμαστε μοναδικοί ο καθένας με τον τρόπο του, μα και τόσο ίδιοι καταβάθος... άνθρωποι όλοι μας μα στο ίδιο τσουβάλι δε χωράμε, αλίμονο αν χωρούσαμε!!!! Είμαι πολύ προβληματισμένη γενικά, σχετικά με το πως αντιλαμβάνεται ο καθένας τις λέξεις φιλία, έρωτας, οίκτος, κατανόηση και άλλες πολλές καθημερινές λέξεις, που ο καθένας μας τους δίνει τη σημασία που τον βολεύει ή αυτήν που έμαθε μεγαλώνοντας. Σε ένα τσουβάλι, αυτό των ανθρώπων θα μας βάλω όλους αλλά θα φτιάξω κι άλλα ξεχωριστά τσουβαλάκια για να κρύψω μέσα αυτούς που στην ουσία ομοιάζουν. Πολλοί λένε πως το διαδίκτυο είναι απρόσωπο, πως εδώ μέσα δεν μπορεί κανείς να βρει αξιόλογους ανθρώπους που αξίζει να τους κάνει φίλους, πως όλοι είναι ψεύτικοι και κάτι ζητάνε να πάρουν, πως εκμεταλεύονται γενικά την ανωνυμία και κάνουν όλα αυτά που δεν τολμάνε να κάνουν στην "real" ζωή τους. Εν μέρει έχουν δίκιο, αλλά εγώ πιστεύω πως ο χαρακτήρας του ανθρώπου δεν εξαφανίζεται είτε είναι έξω είτε είναι εδώ μέσα. Αργά η γρήγορα ο ψεύτικος άνθρωπος θα φανεί, τουλάχιστον σε αυτόν που έχει μια Α ικανότητα αντίληψης. Και ο αληθινός φαίνεται επίσης γιατί πραγματοποιεί αυτά που υπόσχεται και είναι στην τελική αυτό που δηλώνει. Μέσα εδώ γνώρισα ανθρώπους και ανθρώπους. Αληθινούς και ψεύτικους, καλούς και κακούς, όμορφους και άσχημους. Ποτέ μου όμως δεν τους έβαλα σε ένα τσουβάλι λέγοντας ότι είναι όλοι ψεύτες ή όλοι κακοί κτλ κτλ. Και ποτέ δεν άφησα τίποτε και κανένα να με επηρρεάσει σχετικά με το τι άποψη θα διαμορφώσω για το κάθε τι και για τον καθένα. Έχω μάθει να ανακαλύπτω μόνη μου τους ανθρώπους, και να πληρώνω τα σπασμένα αν υπάρξουν. Η ευαισθησία και η καλοσύνη βρίσκεται παντού. Αν ο άνθρωπος είναι από καλή "πάστα" όπου και να βρεθεί θα είναι καλός. Αν είναι ιδιόρυθμος, θα είναι παντού. Δεν μπορώ να ζω σε ένα κόσμο καχύποπτο που όλους τους βλέπει εχθρούς και ψεύτες. Έστω κι αν στο δρόμο μου συναντώ πολλούς από αυτούς, έστω κι αν πικραίνομαι, θα δίνω πάντα ευκαιρίες στους ανθρώπους να μου αποκαλύψουν τον καλό τους εαυτό. Είναι μια πρόκληση για μένα να καταφέρω να βγάλω το καλό και τις ευαίσθητες πλευρές των ανθρώπων. Τους αγαπώ γι' αυτό που είναι, με τα ελαττώματά τους και με τις αρετές τους, άλλωστε είμαι κι εγώ μια από αυτούς με τα ελαττώματά μου και τα καλά μου στοιχεία, πολλές φορές είμαι στρίγγλα, άλλες είμαι γκρινιάρα και ανυπόφορη, δεν είμαι τέλεια!!! Είμαι υπομονετική και δεν υποψιάζομαι κανένα εξ αρχής. Αν στην πορεία αποδειχθεί πως κάποιος ήταν ψεύτικος δεν θα σκάσω! Θα προχωρήσω αδιαφορώντας. Κανείς και τίποτε δεν αξίζει ένα δάκρυ μου αν μου φέρθηκε με δόλο. Πάντα θα είμαι δίκαιη και θα ξεχωρίζω τα τσουβαλάκια μου. Και το σημαντικό, θα προσπαθώ να μπαίνω στη θέση του άλλου για να τον καταλάβω όσο μπορώ. Θα κρατήσω αυτούς που συμπαθώ και αγαπώ κοντά μου, δεν θα τους εγκαταλείψω παρά μόνον αν αυτό είναι η επιθυμία τους. Δεν αγαπώ πολλούς ανθρώπους.... αυτούς όμως που αγαπώ τους θέλω δίπλα μου. Με όποιον τρόπο μπορώ να τους έχω. Βλέπεις έμαθα να εκτιμώ το ελάχιστο καλό και να κερδίζω από αυτό. Πραγματικά θα μου λείψει μια "φίλη" που "μιλούσαμε" σχεδόν κάθε μέρα. Δεν είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε από κοντά, οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν. Παρ' όλ' αυτά δίνω μια υπόσχεση στον εαυτό μου πως κάποια μέρα θα τη συναντήσω, θα της δώσω ένα γλυκό φιλί στο μάγουλο και μια αγκαλιά, θα την κοιτάξω στα μάτια και δεν θα χρειαστεί να της πω τίποτα.... ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ. Καλημέρες μας....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου