Ήχοι σκοντάφτουν πάνω μου σα θαύματα
Με σημαδεύουν
Με αλητεύουν
Με κάνουν να θυμάμαι χίλια τραύματα!
Μορφές έρχονται δίπλα μου και προσπερνάνε
Με Ανασαίνουν
Με αρρωσταίνουν
Μα πάντα θέλουν κάτι από μένα να κρατάνε!
Για δες το μαύρο σου στεφάνι πως σε μάτωσε
Κυλάει το αίμα
Ρουφάει η βδέλλα
Έρωτας ήταν του συρμού και πάτωσε!
Για κοίτα έξω Φθινοπώριασε και βρέχει
Μαύρα τα σύννεφα
Όλα εφήμερα
Άλλη αντοχή η ανάσα μου δεν έχει!
_________________________________
21-09-2006
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου