Μ' αρέσει κάτω εδώ στη γη...

Ελείψει έμπνευσης και επειδή δεν έχω καμία όρεξη
ν' ασχοληθώ με τον καιρό και τη ΔΕΗ (γγκκκρρρ)
βάζω ένα ποιηματάκι..... Καλημέρες μας!!!!

Του κόσμου τα πολύτιμα δεν έχω να στα δώσω
κι ούτε βαριά κληρονομιά εγώ θα παραδώσω
είμαι ένας άνθρωπος απλός και ζω ζωή απλή
και χαίρομαι με τα μικρά σα να 'μουνα παιδί.
Μη περιμένεις από εμέ στολίδια και χρυσάφια
είναι τα χέρια μου αδειανά τα όνειρα κομμάτια
και έχω μάθει εγώ να ζω μονάχη με πληγές
τους φίλους μου να αγαπώ και τις αγνές ψυχές.
Θα ήθελα αν το μπορώ παλάτια να σου φτιάξω
μια ζωή πανέμορφη μπροστά σου να αντιτάξω
μα είμαι εγώ πολύ φτωχιά για να 'χω περιουσίες
έχω κρυμμένες πιο βαθειά του κόσμου τις αξίες.
Χαμογελώ κάθε πρωί, τη μέρα μου κοιτάω
το βράδυ κλείνω τα μάτια μου στον Άδη για να πάω.
Ακροβατώ ενδιάμεσα σε γη και ουρανό
και πάντα έχω μέσα μου το λόγο τον καλό.
Έτσι όπως είμαι εγώ παιδί έτσι κι εσύ να γίνεις
και μια καρδιά ολοζώντανη δίπλα μου να αφήνεις
Χαμόγελα και δάκρυα να ζεις με μέγα πάθος
και πάντα να μαθαίνεις απ' το μεγάλο λάθος.
Μ' αρέσει κάτω εδώ στη γη, είναι πολύ ωραία!
με ζώα, ποτάμια και βουνά κάνω εγώ παρέα
οι άνθρωποι λυσσάξανε και πήραν λάθος δρόμο
κι εγώ πολύ λυπάμαι και κλαίω απ' τον πόνο.
Θα ήθελα πολύ εγώ χαρές να σου χαρίσω
και ότι πονάει μάτια μου με μιας να αποκλείσω
μα είναι τέτοια η ζωή, που πρέπει να πονάμε
και μέσα από τα λάθη μας όρθιοι να νικάμε.
Δεν έχω εγώ παλάτια και πλούτη να σου δώσω
έχω καρδιά μικρού παιδιού κι αυτή θα παραδώσω
θα παίζω πάντα με χαρά στους δρόμους, στις αλάνες
και δε θ' αφήσω την ψυχή να μοιάσει στις "πουτάνες"
_________________________________
~ Τατιάνα ~ © 04-11-2006 @ 10:48