Η ΜΑΧΑΙΡΙΑ....

Εκείνη η μαχαιριά στα στήθια καίει ακόμα
Τη θυμάσαι
Σου φέρνει θλίψη στα μάτια
Μα δεν δακρύζεις
Είναι μια αόρατη θλίψη
Γεμάτη φόβο πως….
Ίσως κάποτε ξανάρθει εκείνη η ώρα
Που τα μαύρα πάλι θα φορέσεις
Όπως παλιά.
Οι σκέψεις σου ταράζουν τη γαλήνη
Και πέρα σε πηγαίνουν
Στα παλιά, υγρά και σκοτεινά
Δώματα.
Εκεί που έθαβες τους έρωτές σου
Κάθε αυγή
Και πήγαινες μετά λουλούδια
Και θυμιάματα να διώξεις το κακό.
Εκείνη η μαχαιριά στη στήθια καίει ακόμα.