Κάθε φεγγάρι ομολογεί...

Ένα από τα αγαπημένα μου από τη Μαρία Νεφέλη του Οδυσσέα Ελύτη
είναι και το παρακάτω....
Είμαι μέσα στις λέξεις....

Κάθε φεγγάρι ομολογεί και μες στα δέντρα κρύβεται
μην και το καταλάβεις
έχεις ανακατώσει τόσο τους καιρούς
που μήτε ο ίδιος ξέρεις από που το μήνυμα θα λάβεις.

Εσύ 'σαι ο ένας απ' αυτούς που του 'δωσαν χαρτί μεγάλο
για να γράψει και δεν έστερξε την πένα του να πιάσει
που του 'ρθε η τύχη σαν λακκάκι μες στο μάγουλο
και που δεν είπε μπάρεμ να χαμογελάσει.

Εσύ 'σαι αυτός που του 'ριξαν το δίχτυ μέσα στο λουτρό
να τον σκοτώσουν μα κρατάει μες στο βασίλειό του ακόμη
που σπρώχνει την αγάπη απ' το παράθυρο
κι υστέρα κλαίγεται και λέει ότι τον αδικούν οι νόμοι.

Κάθε φεγγάρι ομολογεί κι εσύ κάνεις πως τάχα δεν καταλαβαίνεις.
Ξέρεις ότι φορείς τον ήλιο -και ότι πριν εκείνο κατεβεί εσύ ανεβαίνεις.